شاید متقاعد کننـده ترین استدلال برای استفـاده از انرژی هسته ای ، در تقـابل با زغـال سنگ و نفت، این است کـه انرژی هسته ای هـوا را بسیـار کمتـر آلوده می کند.

بررسی ها نشان می دهند که رها شدن مواد پرتوزا در جو از نیروگاه های هسته ای تحت شرایط کار متعارف آنها، ناچیز است. در واقع، نیروگاهی زغال سنگ سوز ممکن است بیشتر از یک نیروگاه هسته ای که به طور متعارف کار می کند، مواد پرتوزا پراکنده کند. به علاوه، نیروگاه های هسته ای ، گازهای سمی چون سولفور دی اکسید و نیتروژن دی اکسید، که در هوا به اسید تبدیل می شوند، تولید نمی کنند.

این اسیدها در هنگام برگشت به زمین به صورت باران ، برف و ذرات معلق، می توانند به محیط زیست آسیب های فراوانی وارد آورند. مزیت دیگر انرژی هسته ای این است که نسبت به زغال سنگ به کندن روباز کمتری نیاز دارد. زیرا سوخت آن شکل غلیظ تر و متمرکز تری از انرژی است.

همین امر زمین را کمتر به هم می زند و بر آب های زیرزمینی ، زیستگاه حیات وحش، و مانند آنها اثرات کمتری می گذارد. هزینه حمل و نقل سوخت هسته ای کمتر از هزینه‌ ترابری زغال سنگ با بازده همان مقدار انرژی است.

        انرژی هسته ای، علی رغم مزایای بسیارش معایبی اساسی دارد،  از جمله:

1- مسائل دورریزی فضولات

2- آلودگی محیط زیست با مواد پرتوزای بادوام ناشی از وقوع پیشامدهایی در نیروگاه و حین ترابری مواد رادیواکتیو                                                              

3- آلودگی گرمایی ناشی از نیروگاه ها

4- تأثیرات سوء بر سلامتی انسان

5-  ذخایر محدود سنگ اورانیوم

6-  وجاهت اجتماعی اندک

7-  هزینه زیاد برای احداث

8-  فقدان حمایت شرکت های بیمه و مجامع مالی

9-  آسیب پذیری در برابر خرابکاری

10-  امکان تکثیر جنگ افزارهای هسته ای از زباله های رآکتور مرغوب

11-  و سوال هایی که در این مورد پیش می آید که بعد از سر آمدن عمر مفید نیروگاه های هسته ای پس از 20 تا 25 سال ، تکلیفشان چه خواهد شد.